پشت فرودگاه الفارسية 1397

مجموعه‌ داستان به ‏‌هم‏ ‌پیوسته‌ ‏ی پشت فرودگاه روایت زندگی آدم‌ هایی است که در حاشیه‌ نشین «پشت فرودگاه رشت» به سر می‌ برند؛ با آسمانی ابری، بارانی، غمگین؛ زمینی گلی، سنگلاخی، خشن؛ خانه‌ هایی سنگ بلوکی با بام‌ هایی حلبی و ناودان‌ هایی سوراخ. در این مجموعه، حاشیه بدل به مرکز می‌ شود. رسول، راوی کودکی تا جوانی این کتاب، مرکزِ خانواده‌ ای چهار نفره است میان آدم هایی از هر قماشی، و در هر داستان با ماجرایی. او در کنار پدر و مادر و برادر و دیگر هم محلی‌ ها، حسین ناطق، سِد زرشکی، میترا سیاه، گلناز، احمد و... با تمامی معضلات و تناقضاتش در ساحت اجتماع و اقتصاد و فرهنگ فقر و فقر فرهنگ بزرگ می شود و گاه ناآگاهانه در پی تغییر این موقعیت است، گاه آگاهانه، و در هر دو حالت، زبانی طنازانه دارد تا وضعیت را تبدیل به مصیبت نکند.