من از یادت نمی کاهم الفارسية 1397

رمان. سال‌هاست تكرار مي‌كنيم خويشتن را با همان فريب‌هاي هميشگي و تحكم‌هاي بي‌دليل از مادر به دختر... و سپس فرزند و مادر بعدي! قبلا از تنها ماندن مي‌ترسيدم، از جدا شدن اما به مرور زمان فهميدم كه دل‌زده شدن وقتي ديگر نمي‌تواني خود را فريب دهي سخت‌تر و ترسناك‌تر از تنهايي است مثل زماني كه مي‌فهمي تا به حال با خودت روراست نبوده‌اي و آن حس آرامش را در بودن با كسي نگرفته‌اي ديگر هيچ خاطره‌اي از گذشته برايت جذاب نيست ديگر حتي نا و توان تظاهر را هم نداري! سال‌هاست تكرار كرده‌ايم: از سخت‌گيري مادرانه تا تن دادن به عشقي ناخواسته و افتادن در دام روزمرگي پس اگر يك‌جا نايستيم و تكليف خود را با تمامي دنيا معلوم نكنيم اين تكرار تا ابديت خواهد رفت و من ديگر نمي‌خواهم به بهاي گذشته طولاني حتي آينده كوتاهم را فدا كنم.