اسنادی از بنیاد شاهنامه فردوسی الفارسية 1396

بی‌ گمان بنیاد شاهنامه یکی از کانون‌ های مهم فعال در عرصۀ علوم انسانی کشور در دهۀ ١٣٥٠ خورشیدی است که پس از انقلاب به همراه یازده نهاد علمی و فرهنگی برجای مانده از دورۀ پهلوی به هم پیوستند و از تجمع آنها پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی شکل گرفت. در دهه ١٣٥٠ چند نهاد مهم پژوهشی با الهام از نام شخصیت های تاریخی و فرهنگی کشور به عرصه فعالیت های علمی و فرهنگی گام نهادند که بررسی کارکردها و فعالیت های آن ها نقش موثری در فهم تکاپوی فکری و فرهنگی ایران معاصر دارد. تردیدی نیست که تأسیس این نهادها با هدف ها و انگیزه های خاصی صورت می گرفت و در واقع فعالیت بسیاری از آن ها به ادامه حیات حکومت پهلوی گره خورده بود. یکی از این نهادها بنیاد شاهنامه فردوسی است که با فروپاشی حکومت پهلوی کارکرد خود را از دست داد. بررسی کارنامه و عملکرد این نهادها بدون دسترسی به اسناد و مدارک این نهادها، هرگونه کار پژوهشی پیرامون آن ها را بسیار دشوار و با کاستی های منبع شناختی فراوانی رو به رو خواهد کرد ...