بررسی گویش گز برخوار الفارسية 1396

Barrasī-i gūyash-i Gaz-i Burkhvār

المؤلف: Muḥammad-Mahdī Ismāʻīlī

التقييم:

36٫14 $

4 إلی 6 اسبوع

غلاف ورقی

36٫14 $

اختر الكمية

قائمة الأمنيات

On the dialect of Gaz Borkhar ( Gaz is a city in the Central District of Shahin Shahr and Meymeh County, Isfahan Province, Iran )

این کتاب نتیجۀ تحقیقی میدانی است که گردآوری مواد گویشی آن در سال‌ های ١٣٧٣ و ١٣٧٤ انجام گرفته است. تحقیق تکمیلی دیگری نیز برای رفع برخی ابهامات در تابستان سال ١٣٨١ به انجام رسیده است. در این تحقیق عمدتاً از چهار گویشور منطقه کمک گرفته شده است. این کتاب در چهار فصل گردآوری شده است که فصل اول آن به نظام واجی پرداخته است. فصل دوم واج‌ شناسی درزمانی را مورد بررسی قرار داده است. فصل سوم کتاب دربارۀ صرف سخن گفته است و فصل چهارم نیز نحو این زبان را بررسی کرده است. گویش گزی (به گویش محل «اَزون گِزی») از گویش‌ های مرکزی ایران محسوب می‌ شود و در گروه زبان‌ های ایرانی شمال غربی قرار دارد. این گویش با دیگر گویش‌ های منطقۀ اصفهان از جمله گویش کلیمیان اصفهان، خورزوقی و سدهی وجه تشابه بسیار دارد. به همین دلیل محققان خارجی این گویش را در دسته‌ ای کوچک‌ تر از گویش‌ های مرکزی ایران به نام جنوب غربی قرار داده‌ اند.