چراغ آفتاب از در سنگی: نامه های همروزگاران مهدی اخوان لنگرودی الفارسية 1395

اوكلند، پانزدهم فوريه ١٩٩١، مهدی بسيار بسيار عزيزم، بعضی وقت‌ ها گرفتاری های زندگی آدم را ريشخند می كند. برای يك ماه آمديم آمريكا، فكر كرده بوديم برگشتنا بياييم پيش شما و ده پانزده روزی يللی تللی بزنيم، كه ناگهان اين نخاع لعنتی هميشه مزاحم بی مزه گي اش چنان عود كرد كه گفتند فوری بايد عمل بشود آن هم فقط و فقط در بيمارستان بوستون. سه ماهی معطل شديم تا عمل كردند. دكتر گفت سه چهار ماه ديگر برگرد ببينم اگر مهره‌ ها جوش خورده باشد عمل مجددی بكنيم كه در واقع عمل اصلی است. اين عمل را هم پشت سر گذاشتيم و خواستيم برگرديم، كه وضع خاصی پيش آمد و صلاح در اين بود كه دست كم تا پيش از نوروز برنگرديم. ناچار برای اين‌ كه علافی بيخود نكشيم دعوت دانشگاه بركلی را برای يك ترم تدريس زبان فارسی و شعر خودم پذيرفتم و با اين حساب ناگزير تا آخرهای ماه مه ماندگار شده‌ ايم. در هر حال به اين بايد گفت ريشخند حوادث عوضی. قسمتی از نامه احمد شاملو به مهدی اخوان. (با چندین صفحه کاغذ گلاسه و تصاویر رنگی) (با چندین صفحه کاغذ گلاسه و تصاویر رنگی )