غروب بت ها (کتاب گویا) الفارسية 2016

نیچه می خواست غروب بت‌ ها درآمدی فشرده و کوتاه بر فلسفه‌ ی او باشد و از این نظر به‌ درستی چکیده‌ ای ست از همه‌ ی دیدگاه‌ های اساسی فلسفی او. نیچه در این کتاب با زبانی بسیار فشرده، اما چالاک و سرزنده، تبرِ «بت‌ شکنی»اش را بر تمامیِ «بت»های دیرینه و نو، کلاسیک و مدرن، می‌ کوبد و به تمامی بنیادهای متافیزیک میراث افلاطون و سقراط و یونانیت در کل، تا بازسازی‌ های مدری آن، به‌ ویژه به دست کانت، حمله می‌ برد. هدف او نقاب برگرفتن از چهره‌ ی همه‌ ی پیش‌ داوری‌ های ناسنجیده‌ ای ست که «جماعت»، از فیلسوف و نافیلسوف، در طول هزاره‌ ها به آن‌ ها به عنوان حقیقت باور داشته اند و آن‌ ها را پرستیده اند. روش او سخت انقلابی ست، زیرا هدف او خالی کردن زیرِ پای برترین ارزش‌ ها و فروافکندن شان از جایگاه بلند تاریخی‌ شان است. در «غروب بت‌ ها» نیچه پروژه‌ ای را به اوج می‌ رساند که ده سال پیش از آن در نخستین پاراگراف کتاب بشری، بسیار بشری اعلام کرده بود، یعنی فاش کردن اصل زمینی همه‌ ی آن‌ چه برین و «استعلایی» به نظر می‌ رسد با روشِ تبارشناسی یا ریشه‌ یابی تاریخی و نشان دادن «حقیقت‌ های ساده‌ ی کوچک» یا خواست‌ ها و تمناهای کوچک بشری یا اجبار تاریخی در پسِ ژست‌ های عالی‌ جنابانه‌ ی متافیزیک ایده‌ باورانه (ایده آلیستی) و «استعلایی»، از افلاطون تا کانت.