١٩٨٤ الفارسية 1394

با توجه به تصویر روشنی که اورول در این کتاب از نظام های تمامیت‌ خواه ارائه می‌ دهد، این کتاب بیانیه‌ ی سیاسی شاخصی در رد نظام‌ های تمامیت‌ خواه (توتالیتر) و کمونیسم شمرده می‌ شود. «جهان اورولی»، اصطلاحی است که به‌ صورت خلاصه توتالیتاریسم و نظام‌ های سرکوب‌ گر را توصیف می‌ کند. ١٩٨٤ داستان وینستون اسمیت را روایت می‌ کند؛ فردی که نماد یک شهروند عادی دگراندیش در دنیاهای اورولی است. رمان ١٩٨٤ را جورج اورول در سال ١٩٤٩ نوشت، زمانی‌ که جنگ دوم جهانی به‌ تازگی به پایان رسیده بود و جهان خطر تسلیم‌ شدن در مقابل دیکتاتوری را به‌ خوبی فهمیده بود. در آن زمان جنگ سرد هنوز به معنای واقعی آغاز نشده بود و در دنیای غرب روشنفکرانی به دفاع از کمونیسم برخاسته بودند. در واقع اورول این کتاب را برای اخطار به غرب در مورد گسترش کمونیسم نوشت؛ اما داستان این اثر را می‌ توان تا حدود زیادی به شرایط حاکم بر تمام جوامع تحت سلطه‌ ی حکومت‌ ها‌ی استبدادی تعمیم داد. داستان در سال ١٩٨٤ (٣٥ سال بعد از تاریخ نگارش کتاب) در شهر لندن رخ می‌ دهد. بعد از جنگ جهانی، حاکمان کشورهای قدرتمند به این نتیجه رسیده‌ اند که اگر جهان به همین ترتیب روند افزایش ثروت را ادامه دهد، ارکان جامعه‌ ی طبقاتی به خطر می‌ افتد و حکومت شان سرنگون خواهد شد. آن‌ ها تنها راه جلوگیری از این امر را نابود کردن ثروت تولید شده در جنگی بی‌ پایان می‌ بینند.