کیوان بانو و سمرقند دلپذیر الفارسية 2014

«‬کیوان‌بانو‮»‬‭ ‬در‭ ‬کنار‭ ‬حوض‭ ‬زلال‭ ‬باغ،‭ ‬در‭ ‬حال‭ ‬شستن‭ ‬لباس‌بود‭. ‬جوی‭ ‬پرآب‭ ‬و‭ ‬خروشانی‭ ‬که‭ ‬از‭ ‬کاریزهای‭ ‬‮«‬چشمه‌کبود‮»‬‭ ‬و‭ ‬‮«‬قَراکَند‮»‬‭ ‬سرچشمه‭ ‬می‌گرفت،‭ ‬باغ‭ ‬بزرگ‭ ‬آنان‭ ‬را‭ ‬که‭ ‬‮«‬انگورستان‮»‬‭ ‬نامیده‭ ‬می‌شد،‭ ‬تقریباً‭ ‬از‭ ‬وسط‭ ‬جدا‭ ‬می‌کرد‭. ‬در‭ ‬منطقه‌ای‭ ‬که‭ ‬مردم‭ ‬آن،‭ ‬برای‭ ‬آمدن‭ ‬هرقطره‌ی‭ ‬باران،‭ ‬لبخندی‭ ‬از‭ ‬سپاس‭ ‬و‭ ‬رضایت‭ ‬برلب‌دارند‭ ‬و‭ ‬آسمان‭ ‬ابری‭ ‬و‭ ‬غرنده،‭ ‬دریای‭ ‬واژگونه‭ ‬و‭ ‬زندگی‌بخش‭ ‬آنان‭ ‬است،‭ ‬بودن‭ ‬چنین‭ ‬چشمه‌ی‭ ‬آبی‭ ‬که‭ ‬حاصل‭ ‬به‭ ‬هم‭ ‬پیوستن‭ ‬دو‭ ‬کاریز‭ ‬پر‭ ‬برکت‌‌بود،‭ ‬نمی‌توانست‭ ‬به‭ ‬چیز‭ ‬دیگری‭ ‬جز‭ ‬یک‭ ‬موهبت‭ ‬آسمانی‭ ‬تعبیرشود.