اشرف جان و رویاهای شهریور الفارسية 1392

«اشرف جان و رویاهای شهریور» تلفیقی از حقیقت و رویاست، شامل پنج روایت از دو نویسنده، یکی محقق و یابنده ی دفتر خاطرات دختر جوانی که هفتاد سال پیش خواب‌ هایش را می‌ نوشته و دیگری قصه‌ گو و روایت‌ گر خیالات این دختر که انگار تمامی زندگی‌ اش بعد از مرگ خواهر جوانش به نوعی به خواب گذشته است. در پشت جلد کتاب هم آمده است: دفتر خاطراتی قدیمی و شگرف در میان روزنامه‌ های پاره‌ پوره بساط کهنه‌ فروشی پیدا می‌ شود؛ دفتری هفتاد ساله از خواب‌ نوشت‌ های دختری جوان و غمگین به نام افسر. دفتر اما به دست محققی افتاده که راه کنکاش را می‌ داند. خاطره‌ ها را می‌ خواند و زیر نشانه‌ های کوچک و روشن خط می‌ کشد و توی خواب‌ های دختر، که نامش افسر است، به دنبال نام و نشانی آشنا می‌ گردد. ده سال می‌ گذرد از روز پیدا شدن دفتر و یابنده دیگر نام دختر و حتی نشانی منزل او را می‌ داند، نام برادر و پدرش را در صفحات تاریخ یافته و از پایان خیلی از آدم‌ های آن خواب‌ نوشت‌ ها خبر دارد. اما نمی‌ داند که بر نویسنده ی این قصه چه گذشته بعد از این همه سال، بعد از آن شهریور داغ ١٣٢٠. این وسط اما شاگردی تازه‌ نفس به استادش پیشنهاد می‌ کند که قصه را دوباره بگویند؛ قصه رویاهای افسرجان را و قصه اشرف‌ جان، خواهر مرده ی افسرجان، که در همان تابستان در وانفسای آمدن متفقین جام مرگ را نوشیده و دختر کوچکش را برای افسرجان جا گذاشته. اشرف‌ جان نامی حقیقی است، نام یکی از دخترکان روزگار دور ایران، و رویاهای شهریوری هم کابوس هفتاد ساله یورش غرایب است و حکایت تلخ و شیرین دل‌ های لرزان و کنجکاو همه دخترکان آن روزگار که به بمبی می‌ شکستند و به گرمای پالتوی خرگوشی آلامد آرام می‌ گرفتند. کتاب، تمام و کمال همین است؛ قصه‌ ای از روزگاران رفته ی دو خواهر و پر از خواب و بیداری، حقیقت و تاریخ و رویا، همه درهم.