نیستی آرام الفارسية 1399

رمان فارسی. میان انسان و اندوه چه رابطه‌ ای است؟ چه اتفاقی انسان را به سمت نیستی و پاک کردن خود از ذهن و حافظۀ اطرافیانش سوق می ‌دهد؟ چرا و چگونه انسان در بستر زیستی خود تن به نیستی تدریجی می ‌دهد؟ «نیستیِ آرام» رمانی است دربارۀ حزن، چیزی که با عشق می ‌آید و چشم‌ انداز را مه‌ آلود می ‌کند و با عشق می‌ رود است. جستجویی طولانی است برای یافتن آرام که مدتی است به طرزی مرموز گم شده. چرا رابطۀ او با پدر سیاستمدارش این ‌قدر پیچیده بود؟ چرا پدرش می‌ خواست او را وجه ‌المصالحۀ یک رابطۀ سیاسی قرار دهد؟ آن چه آرام در یکی از دیدارهای پدرش و از داخل اتاقکی به زبان روسی شنید چه بود که او را به سمت انتحار شخصیتش سوق داد؟ «نیستیِ آرام» داستانی است دربارۀ این که چگونه می‌ شود انسانی را، که همۀ عکس‌ هایش را، پیش از گم شدنش، از بین برده پیدا کرد؟ شاید باید شک کرد که همچو انسانی اصلاً وجود داشته. این رمان ماجرایی است غریب، پر از حدس و گمان، پر از آسیب و صدمه و پر از دیدارهای شبانه.