خاطرات آیت الله سید علی اصغر دستغیب (قبل از انقلاب) الفارسية 1390

با آن که خاطره‌ نویسی و خاطره‌ گویی در روزگار ما مورد قبول و توجه جدی قرار گرفته، ولی خاطره به معنای امروزین آن، رواج و سابقه‌ ی چندانی در ادب و تاریخ این سرزمین نداشته است. در آثار گذشتگان رد و نشان خاطره‌ نویسی را می‌ توان در زندگی‌ نامه‌ ها، تذکره‌ ها، سفرنامه‌ ها، وقایع‌ نامه‌ ها و حسب‌ الحال‌ ها و امثال آن جست و جو کرد. خاطره بنا بر اتفاق رأی تاریخ‌ شناسان از جمله منابع مهم تاریخی به‌ شمار می‌ آید. خاطره‌ ها و خاطره‌ انگاشته‌ ها از حیث نقش و حضور راوی در وقایع و مقاطع تاریخی، فراگیری موضوع و محتوا، چگونگی نقل و نگارش و توجه صاحب خاطره به رعایت دقت در نقل و پرهیز از دیگرگون‌ نمایی ارزش و اعتبار می‌ یابند. نهضت اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی (ره) در ذیل و تداوم تاریخ اسلام و قیام‌ های حق‌ طلبانه‌ ی شیعه و هم در گستره‌ ی تاریخی ایران و دوران معاصر از چنان عظمت و اهمیتی برخوردار است که سال‌ های سال می‌ باید در آن مطالعه و مداقه شود. در این میان شناخت چند و چون حوادث پیدا و پنهانی که از نخستین بارقه‌ های قیام تا «انفجار نور» به‌ وقوع پیوسته، به طریق اولی بر ذمه‌ ی زبان و قلم آنانی است که در بطن و متن این واقعه‌ ی بزرگ حضور داشته‌ اند. نقل و نگارش و تدوین خاطرات و مشاهدات انسان‌ های آزاده و برانگیخته‌ ای که از طلیعه‌ ی قیام یاریگر رهبری و نهضت بوده‌ اند، می‌ تواند روشنگر نکته‌ ها و ناگفته‌ ها و شناسای تلاش و همت ایشان باشد و فراتر از این در بازشناسی و پژوهش تاریخ جامع انقلاب اسلامی به‌ کار آید.