مکتب هنری شیراز در نسخ خطی ایرانی الفارسية 1393

Maktab-i hunarī-i Shīrāz dar nusakh-i khaṭṭī-i Īrānī

المؤلف: Ḥabīb Al-lāh ʻAẓīmī

التقييم:

18٫23 £

4 إلی 6 اسبوع

غلاف ورقی

18٫23 £

اختر الكمية

قائمة الأمنيات

The earliest surviving decorated and illuminated manuscripts of the holy Quran and other special books by Iranian artists of books are from the 10th and 11th centuries. From the 12th century onward, various artistic styles and schools in Iranian world such as Shiraz, Herat, Tabriz and Isfahan were developed. Shiraz school was described as one of the most typical centers of illumination and miniature in Persia from the mid of 14th century until the end of 20th century. The early form of illumination used in manuscripts by the Shiraz artists in 14th century appeared simple, and gradually influenced on the quality of the calligraphic style and the like. Timurid colors became more diverse, matured and elegant. The Safavid arts that show a far more unitary development than in any other period of Persian art, reflect the specially elegant designs. In Zand period the variety of colors became much more and even heavy, and more decorative elements were used. The brilliant school of Shiraz acted best and its highest point was reached in the Qajar era, in which art is characterized by an exuberant style and flamboyant use of color.

نسخه های خطی به زبان فارسی (و با حروف عربی) بین قرن های دوم تا چهارم هجری در گسترۀ ایران زمین پدیدار شد. ایرانیان با توجه به سابقه ای که پیش از ظهور اسلام در نقاشی داشتند، پس از ظهور اسلام با خلق آثار هنری در کتب خطی همچون صفحات مذهب و مرصع و مینیاتور در تأسیس یا تکمیل بخش هایی از هنر در تمدن اسلامی نقش آفرین شدند. کتاب آرایان ایرانی برای لذت بخشیدن به جان و روح انسان، نسخه های خطی را مذهب و مصور ساختند تا دانش پژوهان با دیدن طرح ها و رنگ های زیبا با عشق و علاقه ای دوچندان محتوای کتاب را بررسی کنند علاوه بر آن که رویکرد هنری ایرانیان و اهتمام آنان به محتوای علمی کتاب ها در هر دوره و زمان را برای نسل های آینده به یادگار گذارند. در قرون اولیه اسلامی، ایرانیان در حوزۀ کتاب آرایی نقوش ساده و مطلق که عمدتا" از شکل ساده شدۀ گل و گیاه الهام گرفته بود را به صورت تذهیب برای آراستن و تزیین قرآن کریم به وجود آوردند؛ و سپس در قرون بعدی همراه با تکامل و تعالی هنر اسلامی نوع خاصی از نگارۀ مشروع در کنار تذهیب جای خود را باز کرد. این آرایه ها در ابتدا ساده و بی پیرایه بود و کم کم عناصر رنگی متنوع دیگر اضافه شد و زیباترین نگاره ها و تذهیب ایرانی – اسلامی در نسخه های خطی شکل گرفت و تا پدیدآمدن صنعت چاپ (اواخر قرن سیزدهم) ادامه یافت. در طول چندین سده کتاب آرایی ایرانی – اسلامی، سبک ها و مکتب های هنری متعددی همچون مکتب شیراز، مکتب هرات، مکتب تبریز و مکتب اصفهان پدید آمد که هر کدام از آن ها از ویژگی های متمایز و منحصر بفردی برخوردار می باشند. (با تصاویر رنگی)