بچه‌های درخت جاکاراندا الفارسية 2015

Bachchaʹhā-yi dirakht-i Jākārāndā

المؤلف: Saḥar Dilījānī

التقييم:

20٫61 £

موجود - 1 إلی 2 یوم

غلاف ورقی

20٫61 £

اختر الكمية

قائمة الأمنيات

Children of the Jacaranda Tree is the internationally acclaimed debut novel of Iranian writer Sahar Delijani. Partially inspired by the writer's family history, it is a story about one of the worst best kept secrets of post-revolutionary Iran: the 1988 executions of Iranian political prisoners. The novel depicts not only the lives of the victims but also those of their families and above all their children. The novel is a poignant attempt at describing the genesis of a dictatorship, how it begins, how it affects a people, and what it means to resist it. Children of the Jacaranda Tree is Delijani's first published and fourth written novel. In her words, "the other novels were more like homework. I had to learn how to write through writing." Completed in 2012, Children of the Jacaranda Tree took three years to complete. The potential of the story was recognized immediately when a few days after its submission to the publishing world, simultaneous auctions were taking place in the US, UK, Italy, France, Brazil, Germany and Spain. Delijani received six digit sums in advances and rights to the book were sold in 27 territories.[1] Praised by Khaled Hosseini and named one of the top books of 2013 by The Kansas City Star,[1] the novel has been published in 75 countries and translated into 27 languages.

سال ۱۳۶۲، تهران. ندا در زندان اوین به دنیا می‌آید و مادرش، که یک زندانی سیاسی است، اجازه می‌یابد چند ماهی از او مراقبت کند. اما روزی بی‌مقدمه نگهبانی در جلوی در سلول ظاهر می‌شود، ندا را می‌گیرد و‌ با خودش می‌برد. در سوی دیگر شهر، امید سه ساله، پشت میز آشپزخانه نشسته و همان‌طور که قطره‌های ماست از سر‌انگشتانش می‌چکد، شاهد دستگیری پدر و مادرش توسط پاسداران انقلاب است. سال‌ها پس از اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷، شیدا پی می‌برد که مرگ پدر، نه به‌خاطر مریضی، بلکه ‌نتیجه‌ی کشتاری بوده‌ که در زمان‌ ‌کودکی‌اش در زندان‌های ایران رخ داده بوده است؛ و آن خلاء خاموش بین او و مادرش، در تمامی این سال‌ها، نه به‌خاطر غم از دست دادن پدر از مرگ طبیعی، بلکه اضطراب و وحشت یک قتل عام بوده است. ندا، امید، و شیدا سه تن از ‌بچه‌های درخت جاکاراندا‌ هستند. ‌زمینه‌ی رمان از سال‌های ۶۰ شمسی و در بحبوحه‌ی دستگیری‌های پس از انقلاب و جنگ ایران و عراق شروع می‌شود‌ و تا زمان کنونی و ناآرامی‌های سال ۱۳۸۸ در تهران ادامه می‌یابد. ‌این رمان زندگی گروهی از مادران، پدران، فرزندان و معشوقانی را روایت می‌کند که بعضی از آنان ارتباطی خانوادگی دارند و ارتباط بعضی دیگر در ‌گرایشی تاریخی شکل می‌گیر‌د و به‌هم می‌پیوند‌د. سرانجام، سی سال پس از انقلاب، در موجاموج اعتراض‌ها‌ و کشمکش‌های سیاسی تازه‌ای که بار دیگر کشور را می‌لرزاند، این نسل جدید‌ باید تصمیم ‌بگیرد که ‌آیا می‌تواند قدمی به جلو بردارد و به‌سوی آینده برود؛ یا می‌خواهد برای همیشه به گذشته‌ی دردناک پدران و مادرانش ‌گره بخورد‌. ‌بچه‌های درخت جاکارندا‌ نگاهی است زنده و چشم‌گیر به جنبه‌های انسانی یک انقلاب. روایتی از چشم‌اندازهای متناوب‌ که هم فراز و فرودهای سیاسی اخیر ایران را در بر‌می‌گیرد و هم بازگویی درخشانی است از گذشته‌ای که هرگز نباید فراموش شود. ‌ بچه‌های درخت جاکارندا داستانی است پر‌احساس و به‌هنگام درباره‌ی سه نسل از مردان و زنانی که محرک‌شان عشق‌، الهام‌شان شعر‌ و انگیزه‌شان عدالت و آزادی است.